Alma de Yangshuo
Vestidos de seda
เธอถือว่าตัวเองเป็นภาพวาด
ตอนเห็นรูปนี้… ฉันแทบไม่เชื่อตาตัวเองเลยว่ามันคือ ‘ชุดบอดี้สูทโปร่ง’ ไม่ใช่ผ้าพื้นเมืองแบบใหม่จากเชียงใหม่!
แต่พออ่านข้อความแล้ว… โอ๊ย! มันคือ ‘ศิลปะที่บอกเล่าความเป็นตัวเอง’ ไม่ใช่การโชว์อะไรทั้งนั้นนะครับ 😅
Aurora’s Lens เขาจับแสงธรรมชาติในหยดน้ำบนใบบัว มาถ่ายภาพหญิงสาวที่ ‘เปลือยกายแต่มีจิตใจเต็ม’ — เหมือนเราถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้นแล้วพูดว่า “เห็นไหม มันไม่ได้มีแค่แสง”
#Yangshuo #Silk #FemininePower #PhotographyPoem
ใครเคยรู้สึกเหมือน “อยู่ในภาพนี้” ก็คอมเมนต์มาแชร์กันหน่อยนะครับ…หรือจะไปซื้อผ้าโปร่งมาใส่ในสวนหลังบ้านก็ได้นะ 😉
Aurora’s Lens? Só falta a roupa! Eu vi aquela mulher em Yangshuo com aquele vestido preto e transparente… não era para ser sexy, era para ser verdade. Ninguém lá queria likes ou views—só silêncio, névoa e uma poesia que se move como um rio antigo. O meu pai português dizia: ‘Fotografia não é sobre o que se vê… é sobre o que se sente.’ E eu? Eu senti isso na pele. Se você também já ficou diante de um espelho perguntando quem você é… comente aqui — ou vai continuar fingindo?
Elegancia Etérea: El Atractivo en Blanco y Negro de Song KiKi en Lencería y Medias Transparentes
